jueves, 14 de febrero de 2013

CARTAS DE AMOR GAÑADORAS : CONCURSO 2013 (

Era un domingo, un día como outro calquera. Estaba paseando, á tardiña, polas rúas, mirando os  brillantes escaparates de tendas que chamaban pouco o meu interese.
De súpeto, levantei a cabeza e vínte alí, solitaria, sen compaña. Xa escoitara cousas sobre ti, os meus amigos non paran de falarme do divertida que es.
Eu pensaba que só eras unha lenda. Naquel momento, quedei abraiado coa túa beleza. Pensei seguir camiñando e finxir que non pasara nada, pero non o fixen. Dei un paso adiante para achegarme a ti. A primeira vista, amosabas  intelixencia e parecíasme  moi atractiva. Xa sabía que me gustabas moito. Decidín entrar na tenda onde te encontrabas e levarte á miña casa para que xogásemos xuntos.
Para ti, Xbox 360, a miña consola favorita.

CARLOS DOPICO   2º ESO                   




Namoreime de ti a primeira vez que te vin nun centro comercial de A Coruña porque a túa  pel  de cor café con leite deixoume abraiada. Cando te volvín ver, leveite a miña casa.
Cada vez que estou contigo fásme a muller máis feliz do mundo e, cando saímos xuntos á rúa, presumo de ti. As miñas amigas vólvense tolas  cando te levo conmigo.
Grazas por todos os bos momentos que pasamos xuntos e quero que saibas que sempre serás...  o meu bolso favorito.

GEMA PAIS   2º ESO









Grazas. Moitas grazas por todo o que me ofreces, por todo o que me dás e por aparecer na miña vida.
Ti es a razón do meu sorriso ao erguerme pola mañá. É como se parase o tempo ao estar xuntos... Un momento de ledicia.
Grazas de novo por ser como es e por darme a oportunidade de estar contigo, por aceptarme tal e como son e... por moitas cousas máis.
Quérote moito, meu gatiño Miziño, que levas comigo dez anos da miña vida.   

ROCÍO VÁZQUEZ   2º ESO








Escríboche esta carta porque sei que non a vas ler. O pulso altéraseme só con pensar que ti, a pesares de saber que non podemos estar xuntos. O meu amor por ti é imposible e doe tanto que, de seguido, asolaga os meus ollos. O meu amor é tan inmenso que se tatuou na miña alma e non o podo arrincar de min. É unha sombra implacable que se me aparece a cada intento de esquecerte...
Oxallá o noso tempo non fora pasado. Oxallá non o tiveramos deixado...
Grazas por regalarme os momentos máis felices.

ANDREA RAMOS   3º ESO

        Enfróntome a este branco papel coa intención de plasmar nel algún deses recordos que non quixera esquecer xamais.
Esta maldita enfermidade alónxame cada vez máis de ti e de todo o que máis quero neste mundo.
Lembras da primeira vez que nos vimos? Fora nas festas da túa parroquia. Eras unha rapaciña tímida, estabas coas túas amigas e, dende que cheguei a aquela festa, sabía que ti serías a muller da miña vida... E así foi. Toda unha vida por diante para quererte.
Pódeste preguntar cal foi o día máis feliz. Ben. Lembras a vez que ías vestida de branco diante dun altar? Foi ese día, no que casamos, cando xurei amarte por sempre... E así foi. Toda unha vida por diante para quererte.
Logo, chegaron os fillos. Agora, os netos.
Só lle pido a esta enfermidade que me dea tempo suficiente para rematar de quererte.

PEDRO VIDAL   3º ESO

Escríboche a ti, miña terra querida, que me veu nacer e crecer.  Escríboche porque me sinto protexido nas túas entrañas, porque sinto que ti dasme acubillo nas noites de soidade.
Ti, miña terra amada, dasme paisaxes, árbores verdes, belas pradeiras e preciosas leiras. Ti, Galicia, dasme a natureza que desexaba. Axúdasme a seguir adiante cando me atopo lonxe. Ti dasme palabras das que me sinto orgulloso. Nas túas rías agochas o peixe que me serve de alimento.
Meu amor, tes unha alma grande e frondosa onde se agochan os teus doces segredos: pazos, ermidas, cruceiros, castros... Pedras antigas coas que namoras tamén aos que veñen de fóra.
Quérote a ti, Galicia, porque es auténtica e poderosa.    

DANIEL VIDAL   3º ESO




Un día tratei de amañar o que se rachou en anacos que caeron deste corazón. Pero para non facerche dano, prefiro estar soa e respirar a miña soidade.
Non tivemos o valor, meu amor, para recoñecer que o inverno deixou no ar o seu triste final. Para ti serán as miñas bágoas. E por ti marcharei sen mirar atrás. Pero non deixarei de lembrar o teu corpo entre as miñas mans debuxando o mar. Non poderei volver respirar.
Hoxe acepto que non son eu.
Que difícil é dicir adeus e pensar que fomos algo máis que dous...!  Fomos moito máis que dous.

LAURA TEIJEIRO 4º ESO

Como esquecer aquel día tan especial?
Non sei que me está a pasar. Nos últimos días só soño contigo. Que foi o que me provocaches? Este non son eu. Fas que todo o meu corpo se estremeza de ledicia ao verte, ao escoitar a túa voz, ao mirarte, cando me miras, cando me tocas...
Posiblemente, non sintas o mesmo ca min pero sei que ese sorriso que brilla tódolos días na túa cara cada vez que me miras, é por algún motivo.
Estou disposto a namorarte completamente. Estou disposto a ser eu quen te abrace en tódolos momentos. Decátate que, grazas a ti, o meu corazón acelérase sen control.
Encantaríame poder facerte feliz e... que todo o mundo me preguntara o motivo da túa felicidade.

MIGUEL NOVOA 4º ESO

AMOR, palabra de catro letras que significa tanto !
A primeira vez que te vin estabas no alto das escaleiras dun centro comercial e sentín bolboretas no estómago cando a túa ollada quedou fixa na miña. Ti es o único que me fai sentir a persoa máis forte do mundo porque, con só unha palabra, fas que as miñas mágoas tornen alegrías, que por uns segundos esqueza as penas.
Cando me falaban de amor, de cativa, imaxinaba un príncipe azul como o de Cincenta, que todo sería de cor de rosa. Eu non serei unha princesa nin ti un príncipe azul pero... fasme sentir como unha princesa no reino da felicidade no que só ti mais eu somos os únicos habitantes, reino que día tras día imos construíndo con cada palabra, con cada aloumiño... a nosa historia de amor.
Ti es quen me fai sorrir, quen con só unha ollada me transportas a un mundo imaxinario. Ti es quen, con cada aceno, fas que non poida deixar de pensar en ti. Ti es o meu primeiro pensamento e o meu último soño.
Grazas por agasallarme con cada segundo ao teu carón. Un “quérote” teu sabe a chocolate á taza, doce e apetecible.

RAQUEL CORTÉS 4º ESO

O EDLG felicita, de CORAZÓN, aos alumnos premiados e agradece a tódolos participantes que fixestes posible este Concurso.
Parabéns !!!